Σε μια χώρα που
καταποντίζεται μαζί με τους πολίτες επιβαίνοντες, που δεν έχουν εισιτήριο
πρώτης θέσης και πρόσβαση στις σωσίβιες
λέμβους και τα λοιπά σωστικά, κάθε διορισμός τύπου Παπουτσή θα ξεσήκωνε θύελλα
αντιδράσεων, σχολίων και κοινωνικής κατακραυγής από το διαδίκτυο ως τα
παραλιακά καφενεία.
Μοιάζει σαν αποστολή
ελικοπτέρου για να απομακρύνει από το στίγμα του ναυαγίου και να διασώσει
προνομιακά τον ίδιο, τον πρώτο πρόεδρο
της ΕΦΕΕ, τον πολυχρονεμένο επίτροπο, τον υπουργό της Κερατέας και τον πολιτικό
που τουλάχιστον έδειχνε ότι έβγαζε φλύκταινες, ασκώντας την πολιτική εποπτεία
των σωμάτων ασφαλείας. Προφανώς είναι βέβαιος ότι θα προασπίσει καλύτερα τα
κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα των πολιτών, εκπροσωπώντας τους σε ένα διεθνή
χρηματοπιστωτικό οργανισμό κατά της φτώχειας.
Υπενθυμίζει επίσης
πόσο κυνικό, στα όρια του ανήθικου είναι γενικά το πολιτικό νταραβέρι και
ειδικότερα τα διακομματικά και ενδοκομματικά παίγνια που εξελίσσονται σ’ αυτόν
το πάναγνο στίβο της διαχείρισης των ισορροπιών στην συμμετοχική άσκηση της
εξουσίας, αυτήν την περίοδο του ιδεολογικού μορατόριουμ. Προς χάριν της
εξουσίας κυρίως και όχι της διάσωσης της χώρας μέσω της συνεταιριστικής άσκησης
της, όπως διατείνονται ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος του Μαξίμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου