Με λίγα λόγια έχουμε γ@μ--ς- την αριστερά γιατί δεν καταλαβαίνω τι στο διάολο μας χωρίζει και πρέπει να ήμαστε σαράντα δυο κομμάτια.
Και δεν εννοώ το ΚΚΕ –
αν κι αυτοί έχουν ευθηνές – άλλα όλους – μα όλους τους άλλους που ο κάθε
ένας θέλει το δικό του...
σαλονάκι, λες και αυτός είναι ο προορισμός της δημοκρατικής
παράταξης.
Δες τε τα τώρα που
δεν έχουμε φωνή με προοδευτικό χαρακτήρα που να είναι διαθεμένη – η φωνή – να διεκδίκηση.
Γιατί οποίος νομίζει ότι
ο Βενιζέλος, ή Σαμαράς θέλουν ή μπορούν γελιέστε.
Οπότε θα ξανακάνουμε ένα
ακόμα ωραίο ξεβράκωνα και θα απαγγείλουμε ξανά το ποίημα των ευχαριστιών προς τους
καλοκάγαθους προστάτες μας.
Και θα συνεχίσει η
ΔΕΗ να κόβει το ρεύμα, θα αυξάνονται οι άστεγοι, θα βασίζονται όλο και περισσότερο
στα συσσίτια πολλοί συνάνθρωποι μας, άλλοι πάλι μη αντέχοντας θα αυτοκτονούν
και τέλος θα βουλιάζουμε στον βούρκο ψάχνοντας έναν από μηχανής θεό που θα μας γλυτώσει.
Πότε επιτέλους θα ενηλικιωθεί
η αριστερά;
Πότε θα μάθει πως πρέπει
να είναι ενωμένη;
Πότε θα καταλάβει ότι
επί της ουσίας τίποτα δεν την χωρίζει;
Ο κόσμος που αποφασίζει
για το αν θα υπάρχει ή δεν θα υπάρχει ένα κόμμα στράφηκε προς τα αριστερά ενίσχυσε
τον ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε την ΔΗΜΑΡ και ¨τιμώρησε¨ τα κόμματα του δεν θέλω, δεν συνεργάζομαι,
δεν συνυπάρχω, ΚΚΕ Οικολόγους ΑΝΤΑΣΥΑ κ.ο.κ.
Αν ήταν ενωμένοι όλοι, σήμερα τα πολιτικά δεδομένα
στη χώρα μας θα ήταν εντελώς διαφορετικά.
Η αριστερά θα ήταν κυβερνώσα
πλειοψηφία στη βουλή, δεν ξέρω αν θα είχε αυτοδυναμία, άλλα σίγουρα θα ήταν στις
παρυφές αυτής.
Θα υπήρχε ελπίδα που τώρα
δεν υπάρχει, θα αρχίζαμε να βλέπουμε φως στο τούνελ, δεν θα έφευγαν αριστεροί
να πάνε να ψηφίσουν το φασιστικό μόρφωμα της χρυσής αυγής από αντίδραση, θα είχαμε
γκρεμίσει πολλούς τοίχους αδιεξόδων!
Αλλά που μυαλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου