Ζωή χωρίς ελπίδα οδηγεί στον όλεθρο

Αυτό είναι ένα δεδομένο που αναγνωρίζετε από όλους τους επιστήμονες που ασχολούνται με την ψυχολογία και τη κοινωνιολογία και όλοι συμφωνούν ότι οδηγεί σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες εκ μέρους του απελπισμένου.

Είναι γεγονός ότι όταν χάνεις την ελπίδα, χάνεις και το κέφι για δημιουργία, την διάθεση για ανάπτυξη και εργασία, με αποτέλεσμα να σε οδηγεί στην κατάθλιψη και σήμερα ένας στους τρεις Έλληνες πάσχουν από κατάθλιψη, που όταν συνδυάζετε με την ανασφάλεια και τον φόβο συνθέτουν ανατρεπτικές καταστάσεις που αλλάζουν άρδην το σκηνικό της καθημερινότητας των ανθρώπων που το βιώνουν.

Μέσα από την οικονομική ανέχεια, σταδιακά εμφανίζεται η κοινωνική απομόνωση και ο εσωτερικός φόβος που σταδιακά κι αυτός με τη σειρά του μετατρέπετε σε αδιαφορία για τη ζωή και το αύριο του κάθε ενός που πέφτει σ’ αυτή τη παγίδα.

Όταν κάποιος μπει εις αυτό το επίπεδο χάνει τα όνειρα του, δεν κάνει όνειρα και δεν τον ενδιαφέρει να κάνει.

Εκεί έρχεται ο θυμός η διάθεση για βία, η υποστήριξη των ακραίων πολιτικών και κοινωνικών επιλόγων, που κάτω από διαφορετικές συνθήκες ούτε που θα το σκαφτόταν να στηρίξει ή να αναφέρει.

Αλλάζει η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου και η συμπεριφορά του προς το περίγυρο του με αποτέλεσμα οι εξάρσεις θυμού και κυκλοθυμικών αντιδράσεων να εντείνονται σε καθημερινή βάση.

Αυτές οι καταστάσεις οδηγούν, εφόσον ομαδοποιηθούν τα άτομα αυτά, σε φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής ή των αναρχοαυτόνομων που σε κάθε περίπτωση ξεσπούν με βία, διότι δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα της αντιπαράθεσης μέσω του διαλόγου μιας και αδυνατούν να συγκροτήσουν τη σκέψη τους, με αποτέλεσμα της ακραίες συμπεριφορές, είτε σε πολιτικό επίπεδο, είτε σε αθλητικό, αλλά ακόμα και σε πορείες διαμαρτυρίας, αυτό που πιστεύουν ότι θα λύση τα προβλήματα τους είναι η δολιοφθορά και η καταστροφή κτιρίων, οχημάτων, κλπ.

Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός του ενώ υπάρχουν τόσοι άνεργοι οι περισσότεροι δεν κατεβαίνουν στις κινητοποιήσεις που διοργανώνουν οι συνδικαλιστικοί φορείς, διότι δεν αντέχουν τη περιφρούρηση που υπάρχει κατά πρώτον και δεύτερον το ότι πρέπει να προσποιούνται ότι όλα είναι καλά με τον εαυτό τους.  

Δυστυχώς εκεί κατάντησαν οι κυβερνώντες και τα φαγανέλια της εξουσίας μια πολύ μεγάλη μερίδα του λαού.

Με πρωτεργάτες τον Κωνσταντίνο Σημίτη και τον Κώστα Καραμανλή