Η Ε.Ε. δεν είναι ένα κράτος αλλά συνεταιρισμός κρατών, που ως
μοναδικό στόχο έχουν την άνευ προσκομμάτων διέλευση των εμπορικών συναλλαγών
και του εργατικού δυναμικού.
Αυτό από επιχειρηματικής άποψης μπορεί να φαίνεται σωστό, αλλά
από κοινωνικής και μακροοικονομικής είναι καταδικασμένο να αποτύχει εξαιτίας των
αντίρροπων κοινωνικών και πολιτικών θέσεων και απόψεων, που δεν μπορούν να εκφραστούν
από μια κεντρική διοίκηση η οποία ανεξάρτητος πολιτικής κατεύθυνσης, θα δικαιούται
να αναπροσαρμόζει τα οικονομικά και την εξωτερική πολιτική ομοιόμορφα και με κοινή
ωφέλεια για όλα τα κράτη μέλη.
Η μεγάλη διαφορά που υπάρχει με άλλες ενώσεις είναι ότι εκείνες
έχουν ομοσπονδία όπως οι Η.Π.Α. η Ρωσία, η Αυστραλία, ο Καναδάς, κλπ
Στις προαναφερθείσες χώρες υπάρχει η ομόσπονδη κυβέρνηση που
καθορίζει τα οικονομικά και διανέμει πόρους ανάλογα με τη περίπτωση αντιλαμβανόμενη
το ρολό της ενιαία. Στις Η.Π.Α. πχ υπάρχει
το ο μηχανισμός της ένωσης που αποτρέπει κερδοσκοπικές επιθέσεις εναντίον της και
η Washington DC τον χρησιμοποίει και λέγεται κεντρική τράπεζα αλλά και ενιαία
εξωτερική πολιτική.
Χωρίς αυτούς τους αυτοματισμούς πολιτείες όπως η Καλιφόρνια –
είναι η πέμπτη οικονομία παγκοσμίως – θα είχε χρεοκοπήσει. Αλλά και κάποιες άλλες
δεν θα μπορούσαν να σταθούν οικονομικά μέσα στην ένωση το ίδιο συμβαίνει και με
τις άλλες, εν αντίθεση με την Ευρώπη που το μέλλον της διαγράφεται αβέβαιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου