Λόγια πολλά, έργα μηδαμινά

Από λόγια πολλά ακούγονται το τελευταίο διήμερο, από έργα όμως μάλλον είναι τα αποτελέσματα πενιχρά, παρ όλες τις εξαγγελίες ξένων και εγχωρίων αξιωματούχων για τη χώρα μας.

Και ξεκινάμε με Λαγκάρντ που λεει:

«Χρειάζεται μείωση του ελληνικού χρέους προτού συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας» διαμήνυσε προς Βρυξέλλες, Φρανκφούρτη και Βερολίνο η γαλλίδα επικεφαλής του ΔΝΤ.

Αλλά οι μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις συνεχίζουν να υφίστανται με αποτέλεσμα να καταρρέει η αγορά.

Μετά έρχεται ο Νταβούτογλου που μας τονιζει ότι: «Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι γειτονικές και φιλικές χώρες και η φιλία ανάμεσα στους δύο λαούς έχει ανταπόκριση στα κοινοβούλια των δύο χωρών. Τα πρωτόκολλα και οι συμφωνίες που θα υπογραφούν ανάμεσα στις δύο χώρες από τα κοινοβούλιά μας θα επισφραγίζουν τη βούληση των λαών» και «Θέλουμε το Αιγαίο να είναι ανοικτό σε κάθε είδους συνεργασία», ναι αλλά οι παραβιάσεις πάνω απ’ το αιγαίο συνεχίζονται, επίσης η Τουρκία δεν δείχνει να ενοχλείται για το θέμα των λαθρομεταναστών.

Μετά ακούσαμε τη Μέρκελ μνα μας λέει ότι: «Πιέζουμε κι εμείς όσο μπορούμε για τη δόση αλλά οφείλουμε να λύσουμε πρώτα θέματα αξιοπιστίας» δηλαδή την 6^η δόση δεν τη πήραμε και η τωρινή που θα έπρεπε να την έχουμε πάρει από τον Ιούνιο, ίσως τη πάρουμε τον Νοέμβριο δηλαδή όταν θα έχουμε στεγνώσει κυριολεκτικά.

Και έρχεται και το Bloomberg να μας πει πως η Ελλάδα θα γίνει το ευρωπαϊκό Ελντοράντο, έτσι για να δέσει το γλυκό, το οποίο έχει καταντήσει φαρμάκι…