Πως έχουν οι Σαμαράς Βενιζέλος το θράσος και μιλάνε ακόμα;

Στα σαράντα χρόνια της Μεταπολίτευσης, την Πατρίδα μας κυβέρνησαν δύο κόμματα εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

Τα περισσότερα από αυτά τα χρόνια κυβέρνησαν με μεγάλες αυτοδυναμίες και τα τελευταία εξασφάλιζαν τη διακυβέρνηση της χώρας με τη βοήθεια άλλων μικρών κομμάτων (ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ). Το αποτέλεσμα ήταν φρικτό. Μετέτρεψαν το πολίτευμα της χώρας από Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, σε πλήρη κομματοκρατία. Αυτά τα κόμματα αντί να είναι όργανα προάσπισης των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και του δημοκρατικού πολιτεύματος, μετετράπησαν σε σπόνσορες των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των διαφόρων συντεχνιών και έγιναν παράγοντες εκμαυλισμού, διαφθοράς και διαπλοκής. Μέσω των διαφόρων αναθεωρήσεων του Συντάγματος προάσπισαν τα συμφέροντα των οικονομικών ισχυρών παραγόντων και εμμέσως και των δικών τους, από την στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονταν πως κόμματα και πολιτικά πρόσωπα έχουν χορηγούς το μεγάλο ανεξέλεγκτο κεφάλαιο. Δημιούργησαν Νόμους από όπου τους εξασφαλιζόταν το πλήρες δικαίωμα ασυλίας και ατιμωρησίας στα όποια ανομήματά τους (ασυλία βουλευτών και νόμος περί ευθύνης υπουργών κ.α.). Αυτά τα κόμματα εξουσίας δεν ήταν και εξακολουθούν να μην είναι πολιτικοί σχηματισμοί, είναι καρκινώματα στο κοινωνικό ιστό της χώρας, είναι εστίες μόλυνσης ανίατων ασθενειών.

Σαράντα ολόκληρα χρόνια δεν έλυσαν κανένα κοινωνικό πρόβλημα παρά τις συνεχείς προεκλογικές τους εξαγγελίες. Ξεχαρβάλωσαν τις δομές του κράτους, περιθωριοποίησαν την υγεία και την παιδεία. Μετέτρεψαν τον χώρο της Εθνικής Άμυνας σε χώρο μίζας και διαφθοράς. Έκαναν όργανό τους την “ανεξάρτητη και αδέσμευτη” Δικαιοσύνη. Τα εγκλήματά τους εξόφθαλμα και αποδεδειγμένα. Κατασπατάλησαν ασύστολα το απίστευτο χρήμα που εισέρευσε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και απέβλεπε στην ανάπτυξη και την υποδομή της, ώστε να επιτευχτεί η σύγκλιση της Ελληνικής οικονομίας με τις οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης. Δημιούργησαν παρανοϊκό και ακατάσχετο δανεισμό βουλιάζοντας κάθε μέρα που περνούσε την χώρα στην άβυσσο. Μοίραζαν πρόσκαιρες φρούδες ελπίδες, με τα ρουσφέτια και τους διορισμούς στο Δημόσιο. Ανάγκασαν τον πολίτη να ψηφίζει, με μοναδικό κριτήριο το ατομικό του και μόνο συμφέρον. Υφάρπαζαν επί της ουσίας βίαια την ψήφο του άμοιρου ψηφοφόρου. Μετάλλαξαν τους Έλληνες πολίτες σε μάζες ευνουχισμένες. Ευνουχισμός που συντελέσθηκε με τέχνη και μεθοδικότητα.

Αποτέλεσμα αυτής της φαύλης και προδοτικής πολιτικής είναι το σημερινό κατάντημα της χώρας, όπου μέσω των Μνημονίων κατακρεουργήθηκαν μισθοί εργαζομένων και συντάξεις απόμαχων της εργασίας, όπου έκλεισε μεγάλος αριθμός μικρομεσαίων επιχειρήσεων, όπου οι έμμεσοι φόροι είναι χαράτσι απάνθρωπης αδικίας, όπου η ανεργία, ιδικά στους νέους καλπάζει και δεν δίνει στην νεολαία μας καμία ελπίδα και προοπτική. Αντίθετα, τα πολιτικά πρόσωπα που μετέχουν αυτών των δυο κομμάτων, παρ΄ ότι οι περισσότεροι εξ αυτών είναι ανεπάγγελτοι και δεν έχουν κωλύσει ούτε ένα ένσημο στη ζωή τους, εξακολουθούν και απολαμβάνουν των μεγάλων Βουλευτικών τους προνομίων.

Έτσι, φθάσαμε στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Με μια Κοινωνία σε πλήρη απόγνωση και πεπεισμένη πως αυτά τα δυο κόμματα εξακολουθούν να έχουν εξαρτήσεις και εκπροσωπούν την ιδιοτέλεια, την ανικανότητα και την φαυλότητα.

Άλλωστε, γι΄ αυτό φθάσαμε σε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα. Με το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ να “αγγίζει” την απόλυτη πλειοψηφία. Το κόμμα που κάποτε προσπαθούσε την είσοδό του στη Βουλή. Το κόμμα του 3%-4% της επιλογής του ελληνικού λαού, κατέλαβε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, το 36,34%. Μεγάλο κομμάτι του λαού μας έκανε ιδεολογική υπέρβαση και σε αυτές τις εκλογές ψήφισε το κόμμα που εξήγγειλε πως θα θέσει τέλος στην τυφλή υπακοή εκτέλεσης των Μνημονίων. Που εξήγγειλε πως δεν θα εφαρμόσει οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων και πως τα αντίστοιχα ισοδύναμα – μέτρα εξοικονόμησης κόστους – θα εξευρεθούν από την τιθάσευση των διαχρονικών παθογενειών του ελληνικού κράτους, όπως η φοροδιαφυγή, η φοροκλοπή, το παραεμπόριο, η εξάλειψη του λαθρεμπορίου καυσίμων. Κάτι που φαίνεται ήδη να υλοποιεί μέσω της συμφωνίας με τους “εταίρους” μας στην ΕΕ με την τετράμηνη παράταση του υφισταμένου προγράμματος.

Ωστόσο, το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο, αν αναλογισθούμε πως επί παραδείγματι η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα είναι στο 14% του ΑΕΠ, όταν στην ευημερούσα Γερμανία η φοροδιαφυγή βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με την Ελλάδα. Όμως, το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι 22 φορές μεγαλύτερο της Ελλάδος.

Παρ΄ όλα ταύτα, η νέα κυβέρνηση απολαμβάνει την ανοχή και τη στήριξη μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού που δεν την ψήφισε. Και η ανοχή και η στήριξη έγκειται στο δόγμα “αλλάξτε τα όλα”. Επανιδρύστε τον κρατικό μηχανισμό σε υγιείς βάσεις. Εάν θέλετε, μπορείτε!! Τολμήστε να τα βάλλετε με τα Συνδικάτα και τις Συντεχνίες που ξεθεμελίωσαν αυτό το κράτος, τάχατες εκφράζοντας τους εργαζόμενους, αλλά επί της ουσίας εξυπηρετούσαν τα εργοδοτικά συμφέροντα, με το αζημίωτο, βεβαίως-βεβαίως!!