Οι παιδικές ασθένειες της αριστεράς

Τα προβλήματα ασυνεννοησίας της αριστεράς, ήταν και δυστυχώς παραμένουν, η μεγάλη κι αξεπέραστη νόσος αυτού του χώρου.

Οι οργίλες αντιδράσεις αυτών που θεωρούν τους εαυτούς τους ως την αρχή και το τέλος, της ιδεολογίας της αριστεράς, καταδικάζουν την ιδια την αριστερά στη ασήμαντη εν τέλει παρέμβαση εις τα πολιτικά δρώμενα.

Αυτά τα ίδια ζητήματα,  έκαναν ξανά την εμφάνιση τους – κατά πολλούς ήταν αναμενόμενη – στο κόμμα της ΔΗΜ ΑΡ, με παραιτήσεις μελών  τις κεντρικής  επιτροπής του κόμματος.

Την παραίτηση τους υπέβαλαν με επιστολή προς τον κ. Κουβέλη οι Θανάσης Αθανασίου, Νικηφόρος Σταματάκης και Στέλλα Νιώτη. 

Οι 3 παραιτηθέντες θέτουν και θέμα δημοκρατικής λειτουργίας του κόμματος της ΔΗΜΑΡ με την είσοδο των βουλευτών απ’ το ΠΑΣΟΚ.

Οι προαναφερόμενοι παραιτηθέντες καθώς και άλλοι που είναι της ίδιας άποψης  θα χαιρόντουσαν αν η ΔΗΜ ΑΡ ήταν ένα σαλονάκι τσαγιού κι ανταλλαγής απόψεων.

Με την είσοδο των πέντε αυτών βουλευτών, έγινε δυνατή η συγκρότηση Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος που έχει πολλά και ευεργετικά, για τη δυναμική του κόμματος ωφέλει, όπως η ισότιμη παρουσία της     ΔΗΜ ΑΡ  σε συζητήσεις μεταξύ των πολιτικών αρχηγών,  καθώς και την χρηματοδότηση εν όψη των εκλογών που θα λάβει.

Κάλο είναι λοιπόν να αφήσουν τα παιδιαρίσματα και της αγκυλώσεις κάποιων άλλων εποχών που τόσο πολύ έβλαψαν το χώρο!